Het schoolkind met een natte broek

Urine-incontinentie is een veelvoorkomende klacht in de algemene pediatrische praktijk, die tot grote frustraties kan leiden bij kind en ouders. De behandeling van kinderen met incontinentie kan complex zijn en vraagt dan om een geduldige, multidisciplinaire aanpak. Urine-incontinentie kan het gevolg zijn van anatomische, neurologische of functionele stoornissen van de lagere urinewegen. De meest voorkomende klinische beelden zijn overactieve blaas, dysfunctionele mictie en hypo-actieve blaas. Door een uitgebreide mictieanamnese, een plasdagboek, gericht lichamelijk onderzoek, uroflowmetrie, residumeting na mictie en eventueel urodynamisch onderzoek kan er onderscheid worden gemaakt tussen een overactieve blaas, dysfunctionele mictie en een hypo-actieve blaas, en kunnen kinderen op indicatie verwezen worden naar de kinderuroloog. De urotherapeut speelt een grote rol bij het inventariseren van de klachten en bij de begeleiding en behandeling van kind en ouders.