Geaccrediteerde nascholing
Menu

Lymfadenopathie en lymfadenitis: over klieren en etters

Door op 09-03-2021
  • 00Inleiding
  • 01Anatomie en pathogenese
  • 02Classificatie
  • 03Diagnostische dilemma van de langer bestaande lymfeklierzwelling: maligniteit? 
  • 04Tot slot
  • 05Reacties (0)

Samenvatting

De meest voorkomende oorzaak van een acute lymfeklierzwelling betreft een reactieve zwelling vanuit een nabijgelegen infectiebron. In de meeste gevallen zijn hiervoor geen nadere diagnostiek en behandeling nodig. Lokalisatie, duur en uitgebreidheid van de lymfeklierzwelling zijn de eerste richtinggevende diagnostische tools. De acute unilaterale lymfadenitis heeft in de meeste gevallen een bacteriële verwekker en de gegeneraliseerde lymfadenopathie is meestal van virale origine. De klinische symptomatologie en diagnostische mogelijkheden van een lymfadenitis veroorzaakt door (non-)tuberculeuze mycobacteriën, Bartonella henselae, Toxoplasma gondii en de zeldzamere Francisella tularensis zullen in dit artikel worden besproken. Ook zal het diagnostische dilemma bij langer bestaande lymfeklierzwelling aan bod komen. 

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Dr. T.F.W. (Tom) Wolfs,
Rubriek Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 9 maart 2021
Editie Praktische Pediatrie - Jaargang 15 - editie - Nummer 1 | Infectie

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel:

  • kent u het onderscheid tussen lymfadenopathie en lymfadenitis;
  • kunt aan de hand van de lokalisatie van de lymfeklierzwelling een gerichte etiologische differentiaaldiagnose maken;
  • kent u de meest voorkomende verwekkers van lymfadenopathie en lymfadenitis;
  • kunt u bij de meeste lymfeklierzwellingen een etiologische diagnose stellen met behulp van een diagnostisch stappenplan;
  • kent de indicaties om de patiënt met een lymfeklierzwelling door te verwijzen voor gespecialiseerde diagnostiek en behandeling.