Zuigelingen maken regelmatig geluid bij het ademhalen. Stridor is een hoogfrequent ademgeluid, een symptoom dat op een relatief onschuldig probleem kan wijzen maar ook een teken kan zijn van een ernstige onderliggende aandoening. De ernst van de luchtwegvernauwing en de noodzaak van onmiddellijke interventie moeten eerst worden ingeschat. Bij een stabiele respiratoire toestand volgen een gerichte anamnese en lichamelijk onderzoek. Informatie over het karakter van de stridor, het tijdsbeloop en begeleidende symptomen helpt de differentiaaldiagnose te versmallen. De respiratoire fase waarin de stridor optreedt en de mate van dyspneu worden bepaald. Hierbij zijn ademhalingsfrequentie, hartfrequentie en onrust belangrijke parameters. De meest voorkomende oorzaak van een inspiratoire stridor op de zuigelingenleeftijd is de laryngomalacie, gevolgd door de stembandparalyse of -parese. Overige oorzaken van stridor op de zuigelingenleeftijd zijn zeldzaam. Vaak volstaat een expectatief beleid, bij alarmsignalen of comorbiditeit moet de kno-arts of kinderlongarts in consult worden gevraagd voor laryngoscopie om de oorzaak van de stridor definitief te achterhalen.
Bekijk het introductiefilmpje van dit artikel:
Auteurs |
Smal, J.C.
Daalen, S. van |
---|---|
Rubriek | Casuïstiek |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 11 december 2017 |
Editie | Praktische Pediatrie - Jaargang 11 - editie 4 - Nummer 4 | Longen |
Na het lezen van dit artikel: