Beeldschermen en spraak-taalontwikkeling

Al jaren woedt de discussie over de vraag of blootstelling aan beeldschermen de spraak-taalontwikkeling van jonge kinderen beïnvloedt. Uit een meta-analyse komt nu naar voren dat dat inderdaad zo is. Een groep wetenschappers zocht alle publicaties over dit onderwerp op.¹ Ze namen alleen die publicaties mee in de review waarin in ieder geval beeldschermtijd en taalvaardigheid waren onderzocht en statistisch bewerkbaar waren. Ze konden 42 publicaties meenemen, met hierin verwerkt gegevens van 18 905 kinderen. Er werden correlaties, uitgedrukt als ‘r’, gevonden tussen tragere taalontwikkeling bij meer uren schermtijd (r = –0,14; 95%-BI –0,18 tot –0,10) en het voortdurend aan hebben van de televisie (r = –0,19; 95%-BI –0,33 tot –0,05). Een positief effect op de spraak-taalontwikkeling werd gevonden als meer educatieve programma’s werden bekeken (r = 0,13; 95%-BI 0,02 tot 0,24), als kinderen samen met ouders keken (r = 0,16; 95%-BI 0,07 tot 0,24) en bij een hogere leeftijd waarop werd begonnen met beeldschermkijken, hoe later hoe beter (r = 0,17; 95%-BI 0,07 tot 0,27).

Het antwoord op de vraag over het beeldschermgebruik bij jonge kinderen is dus niet simpelweg ‘ja’ of ‘nee’. Het gebruik van beeldschermen kan helpen bij de taalontwikkeling maar begin niet vroeg, adviseer ouders om samen met het kind te kijken en kijk naar educatieve programma’s. Adviseer ouders de televisie uit te schakelen als niet gericht wordt gekeken en begrens de schermtijd. Dat laatste zal voor kinderen (en volwassenen) een uitdaging zijn.

1    Madigan S, McArthur BA, Anhorn C, et al. Associations between screen use and child language skills: a systematic review and meta-analysis. JAMA Pediatr 2020. doi:10.1001/jamapediatrics.2020.0327