Geaccrediteerde nascholing
Geaccrediteerde nascholing
Chronische functionele buikpijn komt veel voor en hypnose en cognitieve gedragstherapie zijn effectieve behandelingen. Amerikaanse onderzoekers onderzochten de effectiviteit van neurostimulatie op de buikpijn. Dit deden ze met percutaneous electrical nerve field stimulation (PENFS) aan de oorschelp. Neurostimulatie is een methode die de transmissie van pijnsensaties door zenuwbanen beïnvloedt. De techniek wordt vooral gebruikt bij volwassenen met chronische pijnklachten en pijn bij kwaadaardige ziekten.
Adolescenten tussen de 11 en 18 jaar die voldeden aan de Rome III-criteria voor functionele buikpijn, werden willekeurig verdeeld in twee groepen. Bij alle kinderen werden elektroden aangebracht, in de actieve groep (n = 57) werd neurostimulatie gegeven, in de controlegroep (n = 47) werd gedaan alsof. De kinderen, hun ouders en de onderzoekers bij het kind wisten niet of er wel of niet gestimuleerd werd. Als uitkomstmaat werd een Pain Frequence-Severity-Duration-schaal (PFSD) gehanteerd. Deze schaal is gevalideerd voor pijnscores bij kinderen en wordt berekend door gedurende een week elke dag met pijn te tellen en op dagen met pijn de gemiddelde pijnscore (op een schaal van 0 (geen pijn) tot 10 (ondraaglijke pijn)) en de pijnscore van de meest heftige pijn (ook 0-10) te vragen. Het aantal dagen wordt vermenigvuldigd met de scores van gemiddelde en meest heftige pijn en dit wordt gedeeld door 10; de maximale score is 70. Vóór de interventie was het gemiddelde hiervan ongeveer gelijk (24,5 en 22,8). Na drie weken was de pijn in de behandelde groep gemiddeld 8,4 en in de controlegroep 15,2 (p < 0,003; geen betrouwbaarheidsintervallen vermeld). Na een follow-up van gemiddeld negen weken ging het de behandelde groep nog steeds beter: 12,6 versus 16,8 (p = 0,018).
Bijwerkingen traden tien keer op: last van het oor bij zes kinderen (in elke groep drie), allergie voor de pleister bij drie kinderen en één kind viel flauw door angst voor de naald (controlegroep).
De auteurs concluderen dat de uitkomsten van dit onderzoek niet alleen de weg openen naar nieuwe behandelmethoden maar ook naar een beter begrip van de oorzaak van chronische buikpijn.
Of deze behandeling in het arsenaal van de Nederlandse kinderarts zal worden opgenomen, is nog maar de vraag. De interventie is intensief en de resultaten zijn weliswaar statistisch significant, maar of de behandeling klinisch veel beter is, ook op lange termijn, is nog niet duidelijk. Het belang van dit onderzoek is vooral gelegen in het beter begrijpen van de pathofysiologie van chronische buikpijn.
Abbott RA, Martin AE, Newlove-Delgado TV, Bethel A, Thompson-Coon J, Whear R, et al. Psychosocial interventions for recurrent abdominal pain in childhood. Cochrane Database of Systematic Reviews. 2017, Issue 1. Art. No.: CD010971. DOI: 10.1002/14651858.CD010971.pub2.
Kovacic K, Hainsworth K, Sood M, Chelimsky G, Unteutsch R, Nugent M, et al. Neurostimulation for abdominal pain-related functional gastrointestinal disorders in adolescents: a randomised, double-blind, sham-controlled trial. Lancet Gastroenterol Hepatol. 2017 (aug)/Epub ahead of print. doi: 10.1016/S2468-1253(17)30253-4.