Ouders met een psychiatrische aandoening

Dat kinderen van ouders met een psychiatrische aandoening meer risico lopen op mishandeling was al bekend. Recent verscheen een onderzoek waaruit blijkt dat ze ook meer kans lopen op andere verwondingen.¹ Onderzoekers hadden toegang tot een aantal grote Zweedse databestanden: het Bevolkingsregister en het Nationaal Patiëntenregister. Hierin staan persoonsgegevens en alle gestelde diagnoses. Naar schatting wordt 98% van de informatie hierin vermeld. Daarnaast gebruikten ze het Multigeneratieregister, waarin inwoners aan ouders zijn gekoppeld, en een databank met socio-economische gegevens. Met een uniek persoonsnummer kunnen individuele gegevens anoniem uit deze gegevensbestanden aan elkaar gekoppeld worden. De onderzoekers koppelden medische gegevens van kinderen aan die van de ouders en maakten twee groepen: een groep van ouders mét en een groep van ouders zonder een psychiatrische ziekte. Ze deelden de kinderen in leeftijdsgroepen in, van zuigelingen tot 17-jarigen, en sloten adoptiekinderen uit. De aantallen verwondingen tijdens transport, valincidenten, verbrandingen, vergiftigingen en mishandeling waren voor alle groepen statistisch significant hoger als een van de ouders een psychiatrische aandoening had. Het is ondoenlijk alle getallen hier weer te geven. Als voorbeeld dient het relatieve risico van 1,70 (95%-BI 1,66 tot 1,73) op verwondingen bij kinderen in de leeftijd van 0-1 jaar en van 1,07 (95%-BI 1,05 tot 1,09) bij de groep 13- tot 17-jarigen. De grootste risico’s lopen kinderen van 1 jaar en jonger, maar ook adolescenten hebben een verhoogd risico op een verwonding. Misschien moet, in het belang van veiligheid thuis, bij alle kinderen die zich op de SEH melden met welk trauma dan ook, worden gevraagd of een van de ouders een psychiatrische ziekte heeft.

1    Nevriana A, Pierce M, Dalman C, et al. Association between maternal and paternal mental illness and risk of injuries in children and adolescents: nationwide register based cohort study in Sweden. BMJ. 2020;369:m853. doi:10.1136/bmj.m853