Geaccrediteerde nascholing
Menu

Toch prednisolon voor kinderen met exacerbaties van peuterastma?

28 juni 2018 de Vries, Drs. L.A.G.M. de Geen reacties
Categorie: Blog

In 2009 verscheen een grote Engelse trial naar het effect van prednisolon op het beloop van exacerbaties van ‘viraal piepen’ bij jonge kinderen. In dit onderzoek had een kuur prednisolon geen effect op de duur van het verblijf in het ziekenhuis. De beperkingen van dat onderzoek waren de relatief lage dosis prednisolon (1 mg/kg/dag, in Nederland gebruiken we doorgaans de dubbele dosis) en de relatief geringe ernst van de aanvallen (de helft van de patiënten had binnen vier uur het ziekenhuis alweer verlaten). Daarom werd in Australië nogmaals het effect van prednisolon bij acute exacerbaties van peuterastma onderzocht in een
gerandomiseerde trial. Kinderen (24-72 maanden) die zich meldden op de spoedeisendehulpafdeling van een groot kinderziekenhuis in Perth, konden meedoen. De kinderen werden geobserveerd op een short-stayafdeling of op de kinderafdeling. De primaire uitkomstmaat was het tijdsinterval tussen het moment van aankomst en het moment dat ze medisch gezien naar huis konden, dus los van logistieke factoren. In drie jaar tijd werden 3727 kinderen gescreend voor deelname, uiteindelijk werden er 624 (17%) geïncludeerd. Van 605 kinderen (300 prednisolon, 305 placebo) werden de uitkomsten meegenomen. De kinderen in de studiegroep kregen 1 mg/kg prednisolon. De placebodrank rook en smaakte hetzelfde als de drank met prednisolon en zag er net zo uit. De mediaan van de opnameduur in de prednisolongroep was 370 minuten (interquartile range (IQR) 121-709) en in de placebogroep 540 minuten (IQR 124-971). Het relatieve risico op een langere opnameduur met prednisolon versus placebo was 0,79 (95%-BI 0,64- 0,97). Een uitgebreide subgroepanalyse toonde dat het soort virus of het al dan niet atopisch zijn geen invloed had, wel bleek dat benauwdere kinderen het best reageerden op prednisolon. De auteurs concluderen dat kinderen met een exacerbatie van peuterastma baat hebben bij prednisolon, vooral de ernstiger benauwde patiënten. De auteurs gaan niet in op de vraag waarom dit onderzoek een andere uitkomst geeft dan het eerdere, Engelse onderzoek. De dosis prednisolon was in beide even groot. Van belang is dat prednisolon bij kinderen in de leeftijd van 2-6 jaar met ‘viraal piepen’ blijkbaar iets positiefs doet. Het lijkt zinvol om prednisolon te geven aan kinderen die in het ziekenhuis worden opgenomen met een exacerbatie van peuterastma.