Een tiener met achterblijvende lengtegroei: waar zit de knik?

Een 12 jaar oude jongen werd verwezen naar de kinderpoli wegens kleine gestalte en beginnende puberteitsontwikkeling. Tussen zijn 5e en 10e levensjaar was hij al drie keer door een kinderarts gezien wegens kleine lengte. Zijn achterblijvende lengtegroei was geduid als ‘trage skeletrijping’. Aan de hand van de evidence-based richtlijn Kleine lengte van de nvk werd de differentiaaldiagnose van endocriene en niet-endocriene oorzaken van gestoorde lengtegroei doorlopen. Screenend onderzoek volgens deze richtlijn wees op een secundaire groeistoornis op basis van een niet-endocriene oorzaak. De belangrijkste leerpunten uit de gepresenteerde casuïstiek zijn dat men, in geval van achterblijvende lengtegroei en persisterend ernstig (> 1 jaar) achterlopen van de skeletleeftijd, verdacht moet zijn op secundaire groeistoornissen door endocriene en niet-endocriene oorzaken en dat het missen van stoornissen in orgaansystemen als oorzaak van de kleine lengte ernstige gevolgen kan hebben. Wij geven een overzicht van niet-endocriene oorzaken die in dergelijke casus overwogen moeten worden.