Geaccrediteerde nascholing
Menu

Icterus na de neonatale periode

Door op 14-06-2017
  • 00 — Casus
  • 01 — Inleiding
  • 02 — Bilirubinemetabolisme
  • 03 — Diagnostiek
  • 04 —  
  • 05 — Ongeconjugeerde hyperbilirubinemie
  • 06 — Geconjugeerde hyperbilirubinemie
  • 07 — Diagnostiek
  • 08 — Behandeling
  • 09 — Alarmsymptomen
  • 10 — Conclusie
  • 11 — Reacties (0)

Samenvatting

Icterus of geelzucht bij het oudere kind is altijd pathologisch en dient dan ook altijd onderzocht te worden. Icterus kan een uiting zijn van een ernstige leverziekte en leverfalen. De diagnostiek start met onderscheid maken tussen een geconjugeerde en een ongeconjugeerde hyperbilirubinemie, waarna gestructureerd onderzoek naar de oorzaak kan plaatsvinden. De meest voorkomende oorzaak van ongeconjugeerde hyperbilirubinemie is hemolyse; bij geconjugeerde hyperbilirubinemie is dat een virale infectieziekte, maar de differentiaaldiagnose is uitgebreider. Het is verder van belang bij patiënten met een geconjugeerde hyperbilirubinemie alarmsymptomen van leverfalen te herkennen.

Bekijk de introductie bij dit nascholingsartikel door auteur Sarah Teklenburg-Roord

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Teklenburg-Roord, Dr. S.T.A.
Houwen, Dr. R.H.J.
Rubriek Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 14 juni 2017
Editie Praktische Pediatrie - Jaargang 11 - editie 2 - Nummer 2 | MDL

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel:

  • weet u dat bij icterus na de neonatale periode altijd nader onderzoek nodig is;
  • kent u de meest voorkomende oorzaken van icterus na de neonatale periode;
  • heeft u handvatten voor het verrichten van aanvullend onderzoek;
  • kunt u de leverfunctie in kaart brengen en leverfalen tijdig signaleren;
  • kunt u de alarmsymptomen herkennen waarvoor verwijzing naar een (levertransplantatie)centrum geïndiceerd is.

Heeft u nog geen account?

Abonneer nu