Het is onduidelijk bij welke glucoseconcentratie er sprake is van een neonatale hypoglykemie die tot permanente neurologische schade zal leiden. Onduidelijkheid over de definitie van neonatale hypoglykemie leidt tot controverses over screening, preventie en behandeling.
Neonatale hypoglykemie wordt veroorzaakt door een te laag aanbod van glucose of een verhoogd verbruik. Aan de hand van de pathofysiologie kunnen pasgeborenen worden geïdentificeerd met mogelijk verstoorde metabole adaptatie na de geboorte. Preventieve maatregelen bij deze risicogroepen voorkomen hypoglykemie en routinematige glucosescreening stelt hypoglykemie vroegtijdig vast. De behandeling bestaat uit verhoging van de koolhydraatintake, met enterale voeding of intraveneuze glucosetoediening. Dit artikel biedt een praktische richtlijn voor de aanpak van neonatale hypoglykemie. Wij vragen aandacht voor de valkuilen bij de bepalingsmethoden. De clinicus practicus dient zich op de hoogte te stellen van de gebruikte bepalingsmethode in de eigen kliniek om de uitslagen adequaat te kunnen interpreteren.
Auteurs | Kempen, Mevr. Dr. A.A.M.W. van |
---|---|
Rubriek | Vanuit de klacht |
Publicatie | 28 maart 2012 |
Editie | Praktische Pediatrie - Jaargang 6 - editie 1 - Nummer 1 | De pasgeborene |